2823-) Râfi b. Hadic-den demiştir ki: (Bir gün) Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)-ın yanına vardım ve: Ey Allah-ın Rasûlü yarın düşmanla karşılaşacağız yanımızda bıçak da yok (bir hayvan kesmek gerekirse onu) keskin taş ile yahutta (uzunlamasına ikiye bölünmüş bir) değneğin (keskin) tarafıyla kesebilir miyiz?" dedim. Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) de: (Hayvanı tırnak ve diş gibi şeylerin dışında) Kan akıtan şeylerle kes yahutta (keserken) elini çabuk tut ve üzerine Allah-ın adını an. (kesme aleti)) tırnak ve diş olmamak şartıyla (kesilen hayvanın etini) yiyiniz. (Şimdi)) size bunu(n sebebini) açıklayacağım: Diş kemiktir. Tırnağa gelince; (o da)) Habeşlilerin bıçağıdır." buyurdu. bir öncü birlik Resûlüllah-ın önünden geçip süratle gittiler ve (ileride) bir ganimet ele geçirdiler. Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) ordunun arkasında bulunuyordu. (Derken öncü askerler acele edip ganimet develerinden veya koyunlarından bazılarını kesmişler ve etleri içine koydukları) tencereleri yerleştirmişlerdi. Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) tencerenin yanına varınca emredip tencereler devrildi. (Ganimet mallarını) askerlerin arasında taksim etti. (taksim esnasında on koyunu bir deveye denk saydı. O sırada ordunun develerinden biri kaçmıştı. Yanlarında (onu takibe yarayacak cinsten yeterli sayıda) at da yoktu. Bunun üzerine (mücahitlerden) bir adam bir ok attı da (bu ok sebebiyle) Allah hayvanın canını aldı. Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) de: Gerçekten bu develerin vahşi hayvanlar gibi bir kaçışı vardır. Onlardan biri size bu şekilde davranacak olursa siz de ona böyle muamele yapınız" buyurdu. cihad 191 şirket 3 16 zebaih 15 18 23 36-37; Müslim edâhî 20 Tirmizî sayd 19; Nesaî sayd 17 35 dahaya 26 İbn Mace zebaih 9 17; Darimî edahi 15; Ahmed b. Hanbel III-463-464 IV-354 356 381 V-367.