2859-) Amr b. Şuayb-ın dedesinden (rivâyet olunduğuna göre) Ebû Sa-lebe denilen bir arap (Hazret-i Peygamber-in huzuruna gelerek...) Allah-ın Rasûlü! Benim eğitilmiş bir köpeğin var bunun avladığı av hakkında bana fetva ver(ir misin?) demiş. Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) de: Eğer senin eğitilmiş köpeklerin varsa onların senin için yakaladıkları avı yiyebilirsin." buyurmuş (bunun üzerine adam): avı diri olarak ele geçirince) keserek yahut da (ölü olarak ele geçirince) kesilmeden yiyebilir miyim? demiş (Hazret-i Peygamber de:) cevabını vermiş. (Sonra adam): o avın bir tarafını yese de mi? demiş. (Resûl-i Ekrem Efendimiz de:) o avın bir tarafım yemiş olsa da (yiyebilirsin) buyurmuş. (Daha sonra O arap): Allah-ın Resulü bana (kendisiyle avcılık yaptığım) yayım hakkında fetva ver demiş. Peygamber de:) avladığın avı yiyebilirsin buyurmuş. (Adam:) elime diri olarak geçerse) " kesilmiş olarak" yahutta (ölü olarak geçerse) " kesilmeden (yiyebilir miyim) demiş. Peygamber de) Evet cevabını vermiş. (Bu defa adam): Allah-ın Rasûlü (bu av) gözümden (bir süre) kaybolmuşsa da (yiyebilir) mi (yim?) demiş. Ekrem Efendimiz de): Evet (hayvanın) bozulup kokuşmaması ve üzerinde senin okundan başka bir ok yarası bulunmamış olması şartıyla sen(in gözün) den (bir süre) kaybolmuş da olsa (yine onun etini yiyebilirsin) buyurmuş. (Daha sonra adam): Allah-ın Rasûlü! Bir de " bana kendilerine kaçınılmaz şekilde muhtaç olduğumuz yahudi kapları hakkında fetva versen" demiş. (Rasûl-i Ekrem Efendimiz de) yıkar ve içlerinde yemek yersin buyurmuş. zebaih 4 10 14; Müslim sayd 8; Tirmizî sayd 1 siyer 11; İbn-i Mâce sayd 3; Nesâî sayd 16; Darimî siyer 56; Ahmed b. Hanbel 11-184 IV-193 195.