2889-) Câbir (radıyallahü anh)-den demiştir ki: defasında) " Hastalanmıştım. Yanımda yedi kızkardeşim vardı. (Bir gün bayılmışım) Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) yanıma gelip yüzüme üfürmüş de kendime geldim ve: Ey Allah-ın Rasûlü. (ben ölünce) kızkardeşlerime (kalacak olan malımın) üçte ikisini vasiyet edemez miyim? dedim. kardeşlerine) iyi davran buyurdu. (Bu malın) yarısı(m vasiyet etsem olmaz mı?) dedim. (Yine kızkardeşlerine) iyi davran buyurdu. Sonra beni bırakıp çıktı. (Çıkıp giderken) Ey Cabir! Bu hastalığından dolayı öleceğini sanmıyorum şübhesiz ki (yüce) Allah (Kurân-ı Kerim-inde miras âyetini) indirdi ve kızkardeşlerine düşecek olan payı da açıkladı. Onlara üçte iki pay ayırdı." buyurdu. (Bu hadisi Cabir-den nakleden Ebû Zübeyr) dedi ki Cabir " Senden fetva istiyorlar de ki: Allah sîze babasız ve çocuksuz kişinin mirası hakkına hükmünü açıklıyor. Nisa (4) 176. Âyeti benim hakkımda indirdi derdi. b. Hanbel HI-372 IV-323.