3125-) Abdullah b. Amr b. el-As’dan demiştir ki: (sallallahü aleyhi ve sellem)-le bir ölüyü kabre koymuştuk. (Bu işi) bitirince Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) (oradan) ayrıldı. Kendisiyle birlikte biz de ayrıldık. Bir kapının karşısına varınca (orada) durdu. Bir de baktık ki karşısında bir kadın var. O kadını tanıdığını zannettim. (Oysa tanıyamamış ancak) kadın (kendisine doğru) yürüyünce bir de baktı ki Fatıma (radıyallahü anha) imiş. Ona Ey Fatıma seni evinden çıkaran (sebep) nedir?" diye sordu. Oda Ey Allah-ın Rasûlü şu ev halkına geldim onlara ölüleri için rahmet okudum." Yahut da " sabır tavsiye ettim" cevabını verdi. Bunun üzerine Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem): Herhalde onlarla birlikte kabristana da gittin" buyurdu. (Hazret-i Fatıma da) Allah korusun gerçekten ben seni bu mevzudaki söylediklerini söylerken dinle(miş)tim" dedi (Hazret-i Peygamber de): Eğer sen onlarla birlikte oraya gitmiş olsaydın" buyurdu ve bu mevzuda (çok) şiddetli tehdidde bulundu. Mufaddal) dedi ki: Rabia-ya (metinde geçen) " Elküdâ" yı sordum da zannedersem " kabirler" diye cevap verdi. cenaiz. 27.