3127-) Üsame b. Zeyd-den demiştir ki: (sallallahü aleyhi ve sellem)-in bir kızı " Oğlum ya da kızım can vermek üzeredir (acele) yanımıza gel" diye kendisine elçi gönderdi. (O sırada) Sa-d ile ben de yanında (idik) zannedersem Übeyy de (orada idi) Hazret-i Peygamber de (elçiye) " Ona söyle Allah-ın aldığı da verdiği de kendisinindir. Onun yanında her şey(in) belli bir zamana kadar (ömrü vardır)" dedi ve (kızına) selâm göndererek elçiyi uğurladı. Kısa bir süre sonra (kızı Hazret-i Peygambere gelmesi için yemin vererek tekrar) elçi gönderdi. Bunun üzerine (Hazret-i Peygamber) onun yanına vardı. Çocuk hem Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)-in kucağına kondu. Çocuk can çekiştiriyordu. Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)-in gözlerinden yaşlar boşandı. Sa-d kendisine; Bu ne Ya Resûlallah" dedi. (Rasûl-ü Zişan Efendimiz de): Bu bir rahmettir. Allah onu kullarının kalplerine koymuştur. Allah ancak merhametli olan kullarına rahmet eyler." Buyurdu. cenaiz 32 43 merza 9 eyman 9 tevhid 2; Müslim cenaiz 11; Nesâî cenaiz 13 22; İbn Mace cenaiz 53; Ahmed b. Hanbel 1-268 273; V-204 205 207 VI-3.