3272-) Abdurrahman b. Ebî Bekir (radıyallahü anhümâ) şöyle demiştir: Bize misafirlerimiz geldi. Ebû Bekir (babam) geceleyin Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)-ın yanında konuşuyordu. Bana " Sen bunların ziyafetini tamamlayıncaya kadar yanına dönmeyeceğim" dedi. Misafirlerin yemeklerini getirdim. Onlar; Bekir gelinceye kadar yemeyiz dediler. Nihayet Ebû Beky: geldi ve; ne yaptı? Yemeklerim yedirdiniz mi? dedi. Misafirler; dediler. Ben; yemeklerini getirdim yemediler " Vallahi Ebû Bekir gelinceye kadar yemeyiz" dediler dedim. Onlar da: söyledi bize yemeği getirdi ama biz sen gelinceye kadar yemek istemedik. Ebû Bekir: yemekten men eden ne? (Niçin yemediniz?). mevkiin (Peygamber-in katındaki derecen). bu gece ben o yemeği yemeyeceğim. sen yemedikçe biz de yemeyeceğiz. Bunun üzerine Ebû Bekir: bu geceki kadar kötü bir gece görmedim. Yemeğinizi yaklaştırın dedi. yaklaştırıldı Ebû Bekir " Bismillah" deyip yedi onlar da yediler. Öğrendim ki; Ebû Bekir sabahleyin Hazret-i Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)’e gidip kendisinin ve misafirlerin yaptıklarını haber vermiş. Efendimiz de; İyi etmişsin sen yeminine onlardan daha itaatli ve daha sadıksın" buyurmuş. mevakît 41 menâkıb 25 edeb 87; Müslim eşribe 177.