3639-) Urve-nin Abdullah b. ez-Zübeyr-den rivâyet ettiğine göre; adam (halkın) kendisi ile (hurma bahçelerini) suladıkları Harre arkı (içinden gelen su) yüzünden Zübeyr-den davacı olmuş. (Zübeyr-i dava eden bu) Ensarlı (zat Zübeyr-e): bırak (önünü kesme kendi haline) akıp gitsin! demiş. (Zübeyr onun bu isteğini) kabul etmemiş. (sallallahü aleyhi ve sellem) de Zübeyr-e: Ey Zübeyr (bahçeni) sula ve sonra suyu bırakıver komşuna (gitsin)" buyurmuş. Bunun üzerine Ensarlı öfkelenip: Allah-ın Rasûlü! (Zübeyr) halanın oğlu olduğu için mi (böyle hüküm veriyorsun)? demiş. (sallallahü aleyhi ve sellem)-ın yüzünün rengi atmış sonra: (Ey Zübeyr! Sen kendi bahçeni iyice) sula sonra suyu (bahçe) temeline (veya ağaçların köklerine) erişinceye kadar salma" buyurdu. (sözlerine devam ederek) dedi ki: Allah-a yemin olsun ki " Rabbin hakkı için onlar aralarında vuku bulan her çekişmede seni hakem kılmadıkları sürece iman etmiş olmazlar" Nisâ (4) 65. âyetinin bu hâdise hakkında indiğini zannediyorum. tefsir (4) 12 sulh 12 müsâkât 6-8; Müslim fadâil 129; Tirmizî ahkâm 2( tefsir (4) 13; İbn Mâce mukaddime 2 rühûn 20; Nesâî kudât 19 27; Ahmed b. Hanbel I 166 IV 5.