4525-) Beşir b. Yesâr-dan; O Ensar-dan adının Sehl b. Ebî Has-ame olduğunu zannetiği bir adamın kendisine şöyle haber verdiğini söyledi: (Sehl b. Has-ame-nin) bir gurup Hayber-e gitmişlerdi. Orada birbirlerinden ayrıldılar. Bilâhere içlerinden birisini öldürülmüş olarak buldular. Arkadaşlarını yanlarında buldukları kavme; Arkadaşımızı siz öldürdünüz" dediler. Onlar: Onu biz öldürmedik ve öldüreni de bilmiyoruz" dediler. Bunun üzerine Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’e gittik. Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) onlara: Bunu kimin öldürdüğüne dâir bana beyyine getirebilir misiniz?" dedi. Onlar: Bizde beyyine yok" dediler. Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem): (Yahudiler) sizin için yemin etsinler mi?" Maktulün velileri: Yahudilerin yeminine razı olmayız" dediler. Rasûlü maktulün kanını heder etmeyi hoş görmedi ve sadaka (zekât) develerinden yüz tanesi ile onun diyetini verdi. diyât 22: Müslim kasâme 5; Nesâî kasâme 3.5; İbn Mace. diyât 28; Mâlik kasâme I.