4697-) Yalıya İbn Ya-mer-den (rivâyet edildiğine göre) demiştir ki: Kader hakkında ilk konuşan Basra-da Ma-bed el-Cühenî (isimli bir kimse) dili. (Bir gün) Humeyd b. Abdurrahman el-Hımyerî ile birlikte hacc ya da umre için yola koyulduk. (Kendi kendimize): Allah rasulunün sahabilerinden biriyle karşılaşsak da bu (türedi) kimselerin kader hakkında söylediklerini ona sorsak" dedik. Yüce Allah bizi mescide girmekte olan Abdullah b. Ömer-i denk düşürdü. Arkadaşımla ben hemen onun etrafını çevirdik. Arkadaşımın sözcülüğü bana vereceğini anladım ve: Ey Abdurrahman’ın babası bizim (o) tarafta birtakım insanlar türedi. Kur-ân okuyorlar ilim okumaya çalışıyorlar ve: Kader (diye birşey) yoktur her iş (hiç bir şeye bağımlı olmadan) başlı başına müstakil olarak meydana gelir diyorlar" dedim. Sen onlarla karşılaştığın zaman onlara benim kendilerinden uzak olduğumu onların da benden uzak olduklarını söyle. Allah-a yemin olsun ki eğer onlardan birinin Uhud dağı kadar altını olsa da (Allah yolunda) harcasa kadere iman etmedikçe Allah bunu ondan kabul etmez." dedi. babası Ömer b. Hattab (radıyallahü anh)-in şöyle dediğini rivâyet etti: Biz (bir gün) Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)-ın yanında otururken birdenbire yanımıza bir adam geliverdi. Elbisesi bembeyaz saçları simsiyahtı. Üzerinde yorgunluk ve perişanlık gibi bir yolculuk alameti göze çarpmıyordu ve kendisini (asla) tanımıyorduk. Nihayet Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)-in yanına varıp oturdu ve dizlerini dizlerine dayadı ellerini (kendi) uylukları üzerine koydu ve: Ey Muhammed bana islamı anlat" dedi. (sallallahü aleyhi ve sellem): İslâm Allah-dan başka (hakiki) bir ilah olmadığına ve Muhammed-in Allah-ın Rasulü olduğuna şahitlik etmen namazı kılman zekatı vermen Ramazan-ı tutman ve eğer gitmeye gücün yeterse haccetmendir" buyurdu. Doğru söyledin" dedi. Biz kendisine hayret ettik. (Çünkü bilmiyormuş gibi) soruyor (biliyormuş gibi de) tasdik ediyor (du. Sonra) " Bana imam anlat" dedi. kainat efendimiz de): Allah-a meleklerine kitaplarına peygamberlerine ahiret gününe inanmandır. Ve bir de hayrıyla şerriyle kadere inanmandır" cevabını verdi. Adam: Doğru söyledin" dedi ve: Bana (şimdi de) ihsandan haber ver" dedi. (Hazret-i Peygamber de): Allah-a görüyormuşsun gibi ibadet etmendir. Çünkü sen onu göremezsen de o seni görür" buyurdu. (Adam bu sefer de): Bana kıyametin zamanından bahset" dedi. (Hazret-i Peygamber de:) Bu konuda sorulan sorandan daha bilgili değildir" cevabını verdi. Adam: Öyleyse) Kıyametin alâmetlerinden bahset" dedi. Peygamber de): Cariyenin hanımefendisini doğurması ve yalınayak çıplak deve çobanlarının bina yükselmekte yarışa girmeleridir" buyurdu. Ömer rivâyetine devamla şöyle) dedi: Sonra (bu adam aramızdan çıkıp) gitti. Üç (gün) sonra (Hazret-i Peygamber bana): Ey Ömer (soru) soranı biliyor musun?" diye sordu. Ben de " Allah ve Rasulü daha iyi bilir" dedim. O Cebrail idi. Size dininizi öğretmeye gelmişti" buyurdu. îman 37; Müslim. İman 1; Tirmîzî îman 4; İbn Mace. mukaddime 9. Ahmed b. Hanbel I 3 9 37 51 53 II 107.962. IV. 16 4 129.