4775-) Ebû Hüreyre (radıyallahü anh) (şöyle) demiştir: Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) bizimle bir mecliste oturup bizimle sohbet ederdi. (Meclisten) kalkınca biz de kalkardık hanımlarından birinin evine girdiğini görünceye kadar (kendisini takib ederdik.) gün (yine böyle) bizimle sohbet etti. (Sohbet sona erip de) ayağa kalkınca (kendisiyle beraber) biz de kalktık. (Bizden ayrıldıktan) bir süre sonra bir bedevinin kendisine yetişip kaftanını çekerek boynunu kızarttığını gördük. Hazret-i Ebû Hüreyre (sözlerine devam ederek şöyle) dedi: Kaftan sert idi. Bunun üzerine (Hazret-i Peygamber kaftanına asılmakta olan bedeviye doğru) döndü; bedevi de kendisine: (Şu yükleri) benim için şu iki devemin üzerine yükletiver. (Ne olacak) kendi malından ya da babanın malından yükletecek değilsin ya! dedi. Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) de: estağfirüllah hayır estağfirüllah hayır estağfirüllah elbette kendi malımdan ya da babamın malından yükletecek değilim. Binaenaleyh bu yükleri bu hayvanlara yükletmemde bir sakınca yoktur. Fakat sen bu kaftanımı çekmenden dolayı bana kısas cezası uygulatmadıkça ben (bu yükleri) senin için yükletivermeyeceğim" buyurdu. Bedevî ise bütün bu sözlere karşılık Hazret-i Peygamber-e: Vallahi ben sana bu çekişime karşılık kısas uygulatmam" cevabını verdi. sonra (Hazret-i Ebû Hüreyre) hadisi (sonuna kadar) rivâyet etti. (Hadis şu cümlelerle son buluyor): (Hazret-i Peygamber) bir adam çağırıp ona: Şu bedevinin iki devesinin birine arpayı diğerine de hurmayı yükletiver" buyurdu. Sonra da bize dönüp: Allah-ın bereketiyle (yerlerinize) gidiniz" buyurdu. libas 17-18 edeb 68; Müslim zekât 128; Nesâî kasâme 22; Ahmed b. Hanbel II 153 310 224.