4999-) en-Nu-mân İbn Beşir-den demiştir ki: Ebû Bekir (sallallahü aleyhi ve sellem) Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)-in yanına girmek üzere izin istedi. Hemen arkasından (kızı) Âişe-nin yükselen sesini işitti. Bunun üzerine içeri girince hemen yüzüne tokat atmak için Âişe-yi yakaladı ve: daha seni (böyle-) sesini Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)-in sesinden daha fazla çıkarırken görmeyeceğim (tamam mı)? dedi. O sırada Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) kendisine engel oldu (da Âişe’yi dövülmekten kurtardı). Hazret-i Ebû Bekir de öfkeli olarak çıkıp gitti. Hazret-i Ebû Bekir çıkınca Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) (Hazret-i Âişe-ye): dayağm)dan seni nasıl kurtardım gördün mü? diye şaka yaptı. Ebû Bekir günlerce durduktan sonra (tekrar gelip) Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’ın huzuruna girmek için izin istedi ve Hazret-i Peygamber ile Hazret-i Âişe-yi barışmış olarak buldu. Bunun üzerine onlara: kavganızın arasına soktuğunuz gibi barışınıza da sokunuz! diye şaka yaptı Peygamber de: istediğin gibi) yaptık (kavgamızın içine soktuğumuz gibi barışımızın içine sokma işini de) yaptık cevabını verdi.