5257-) Ebû Saıb den; demiştir ki: Said-in yanına varmıştım. Onun yanında otururken sedirinin altında bir şeyin kıpırtısını işittim ve hemen (ona doğru bir) baktım. Bir de ne göreyim bir yılan. Bunun üzerine hemen ayağa kalktım. Ebû Said: da ne oluyor (öyle) dedi. bir yılan var dedim. yapmak istiyorsun dedi. öldüreceğim dedim. Evinde kendi odasının karşısında bulunan bir odayı göstererek: odada amcamın oğlu vardı. Hendek savaşı günü ailesine (gitmek üzere Hazret-i Peygamber-den) izin istemişti. Kendisi daha yeni evlenmişti. Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)-de (ailesinin yanına gitmesi için) kendisine izin verdi. Ve ona silahıyle gitmesini emretti. (Kendisi) evine varınca hanımını evin kapısı önünde ayakta dikili bir halde buldu. Bunun üzerine (kıskançlığı tuttu da) süngüsü(nü) karısına çevirdi. (Süngünün kendisine çevrildiğini gören kadın) " Acele etme! (Eve bir gir de) beni dışarı çıkaran şeyi (sen de) gör!" dedi. (Aldığı bu cevap üzerine) hemen eve girdi. Bir de ne görsün; büyük bir yılan. Hemen süngüyü ona sapladı sonra (yılan) süngü kendisine saplanmış olduğu halde hareket etmekte iken onu (süngünün ucunda) dışarı çıkardı. (Yılan bir ara süngüden kurtulup hasmının üzerine saldırdı uzun bir boğuşmadan sonra her ikisi de öldüler.) Onlardan hangisi yılan mı yoksa adam mı erken öldü bilemiyorum. Bunun üzerine onun kavmi Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)-e gelerek: Ey Allah’ın Resulü: Allah-a dua et de arkadaşımızı (yeniden) diriltsin!" dediler. (Hazret-i Peygamber de:) için istiğfar ediniz." dedi. Sonra " cinlerden bir topluluk Medine-de müslüman oldular. Onlardan birini (evinizde) gördüğünüz zaman onu üç defa korkutunuz. Onu öldürmek istediğiniz halde öldürmekten vazgeçip sadece korkutmakla yetindikten sonra yine de size (evinizde) görünecek olursa üçüncü defaki tehdidinizden sonra onu öldürünüz" buyurdu. selâm 139; Tirmizî sayd 15; Ahmed b. Hanbel II 41.