832-) - “... Übey bin Ka-b (radıyallahü anh)’den: demiştir: Ensardan bir adam vardı. Onun evi Medine-nin (mescidden) en uzak olan eviydi. Bununla beraber Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) ile beraber namaz kılmayı hiç kaçırmazdı. Ubeyy (radıyallahü anh) demiştir ki: Ben ona acıdım ve: Yâ Filan! Eğer sen bir merkep satın alsaydın seni şiddetli sıcaktan korurdu. Ayağına taş değip incinmesinden yüksek tutardı ve yerin zehirli hayvanlarından korurdu dedim. Adam Vallahi evimin Muhammed (sallallahü aleyhi ve sellem)-in evinin bitişiğinde olmasından hoşlanmam dedi. Übey demiştir ki: Ben adamın sözünü istiskal ederek alındım. Hatta Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)’in evine vararak dediklerini Ona anlattım. Bunun üzerine Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) adamı çağırtıp ona sordu. Adam da bana dediğinin mislini Ona zikretti ve (attığı adımların) izinden sevab umduğunu anlattı. Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) de Ona: sana saklayıp umduğun (sevab) vardır. ) buyurdu. " ". . . Enes bin Mâlik (radıyallahü anh)’den rivâyet edildiğine göre şöyle tlemişlir: Banî Selime kabilesi (Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)-in mescidden uzak kalan) evlerinden çıkarak mescidin yakınına gelmek istediler. Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) (Medine-yi muhafaza eden bu evleri tahliye etmekle) Medine çevresini boş bırakmalarını arzu buyurmadı. Ve Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) onlara : Benî Selime! Sizler (mescide gelip giderken) attığınız adımlarınızın izlerini hesaba katmayacak mısınız?) buyurdu. Bunun üzerine onlar yerlerine ikamet ettiler. " ..... (Abdullah) İbn-i Abbâs (radıyallahü anh)-den: Şöyle demiştir: Ensârın evleri mescidden uzaktaydı. Yakına gel-mek istediler. Bunun üzerine; (Ve biz onların önden gönderdiklerini ve eserlerini yazarız. ) Yasin; 12 âyeti nazil oldu. İbn-i Abbâs demiştir ki: Onlar da (evlerinde) kaldılar. "