1193-) - “... Abdullah bin Selâm (radıyallahü anh)’den; Şöyle demiştir Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’in oturduğu bir mecliste ben dedim ki Şüphesiz biz Allah-ın Kitabında (Tevrat-ta) şunu buluyoruz : Cuma gününde öyle bir saat vardır ki onu denk getirerek onda namaz kılıp Allah-tan bir şey dileyen her mü-min kulun dileğini Allah bahşeder. - demiştir ki: Bu sözüm üzerine Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) : (Yahut bir saatin bir parçasıdır. ) diye bana işaret buyurdu. Ben : Doğru söyledin (veya bir saatin bir parçasıdır) diye sözümü tashih ettim. (Bu arada) Ben: Bu saat hangi saattir? diye sordum. O: (Gündüz saatlarının sonuncusudur. ) buyurdu. Ben: Gündüzün son saati namaz saati değildir dedim. O: (Hayır (namaz saatidir. ) Çünkü mü-min kul namaz kıldığı ve namazdan sonra gelecek namaz vaktini beklemek niyetiyle yerinde oturduğu sürece şüphesiz o fazilet bakımından namaz içinde sayılır. ) buyurdu. "