1216-) - “... Asım bin Damra es-Selûlî (radıyallahü anh)’den; Şöyle demiştir : Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)-in gündüz kıldığı sünnet namazı Ali (radıyallahü anh)’den sorduk. O: Bu sünneti (devamlı) kılmaya gücünüz yetmez dedi. Biz Ona : Sen bize bildir biz bundan gücümüzün yettiği miktarı alırız dedik. O dedi ki: (sallallahü aleyhi ve sellem) sabah farzını kılınca artık namaz kılmayı tehir ederdi. Nihayet güneş ikindi namazı vaktinde şuradan yani batı ufkundan ne kadar (irtifada) ise güneş o kadar şuradan yani doğu ufkundan yüksek olunca kalkar iki rek-at (sünnet) kılardı. Bundan sonra namaz kılmayı geciktirirdi. Ta öğle namazı vaktinde güneş şuradan (yani batı ufkundan) uzak olduğu miktar şuradan yani doğu ufkundan yüksek olunca kalkıp dört rek-at (sünnet) kılardı. Güneş gök ortasından ayrılınca (= öğle vakti girince) de öğle farzından önce dört rek-at (sünnet) kılardı. Öğle farzından sonra da iki rek-at (sünnet) kılardı ve ikindi farzından önce dört rek-at (sünnet) kılardı. Bu dört rekatın ilk iki rek-atı ile son iki rek-atını Mukarrabîn meleklere. Peygamberlere ve bunlara tâbi olan müslümanlarla mü-minlere selâm vermekle birbirinden ayırırdı. (radıyallahü anh) : Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)-in gündüz sünneti işte şu on altı rek-attır. Buna devam eden azdır dedi.