1292-) - “... Salim bin Ubeyd (radıyallahü anh)’den; Şöyle demiştir : Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) (son) hastalığında bayıldı. Sonra ayılınca: vakti geldi mi?) diye sordu. Evet dediler. O: (Bilâl-a emrimi iletin ezan okusun Ebü Bekir-e de emrimi iletin cemaata namaz kıldırsın) buyurdu. Sonra (yine) bayıldı. Daha sonra ayıldı ve : (Namaz vakti geldi mi?) diye sordu. Evet dediler. O: (Bilâl-a emredin ezan okusun. Ebü Bekir-e de emredin cemaata namaz kıldırsın. ) buyurduktan sonra tekrar bayıldı. Sonra ayılınca : (Namaz vakti geldi mi?) diye sordu" Evet dediler. O : (Bilâl-a emredin ezan okusun. Ebû Bekir-e de emredin cemaata namaz kıldırsın. ) buyurdu. Bunun üzerine Âişe (radıyallahü anhâ) . Gerçekten babam yufka yürekli bir adamdır. O makam (senin mihrabın) da namaza duracağı zaman ağlıyacak (cemaata kıraat sesini) işittiremiyecektir. Keşke başkasına emretsen diye ricada bulundu. Sonra Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) (yine) bayıldı. Piraz sonra ayıldı ve: (Bilâl-a emredin ezan okusun. Ebü Bekir-e emredin cemaata namaz kıldırsın. Gerçekten siz Yûsuf (Peygamber) un günündeki kadınlarsınız. ) buyurdu. Râvi demiştir ki: Bunun üzerine Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)’in emri Bilâl (radıyallahü anh)-a iletildi o ezan okudu. Ebû Bekir (radıyallahü anh)-a da iletildi. O da cemaata namaz kıldırdı. Sonra Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) bir hafiflik duydu ve : (Benim için koltuğuma girip mescide götürecek adama bakıverin) buyurdu. Bunun üzerine Berîre (radıyallahü anhâ) ve bir adam geldiler. Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) onlara dayanarak gitti. Ebû Bekir (radıyallahü anh) Onu görünce gerilemek istedi. Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) Ona işaret ederek: (Yerinde dur!) demek istedi. Sonra Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) ileri geldi. Nihayet Ebû Bekir (radıyallahü anh)-in yanı başında oturdu ve Ebû Bekir (radıyallahü anh) namazını bitirinceye kadar (oturduğu yerde durdu. Sonra Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) vefat etti.