1398-) - “... Abdurrahman bin es-Sâib (radıyallahü anhüma)-dan; Şöyle demiştir : bin Ebî Vakkas (radıyallahü anh) gözü kapanmış iken bize (misafir olarak) geldi. Ben (yanına varıp) selâm verdim. -Sen kimsin? diye sordu. Ben (kim olduğumu) ona söyledim. Bunun üzerine : Merhaba kardeşimin oğlu! Kur-an-ı güzel sesle okur olduğunu haber aldım. Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)-i şöyle buyururken işittim dedi. bu (yüce) Kur-an tesirli olarak inmiştir. Artık onu okuduğunuz zaman ağlayınız. Ağlamanız gelmezse ağlamaya çalışınız. Onu okurken sesinizi güzelleştirmeye gayret ediniz. Kim Kur-an-ı güzel sesle okumaya gayret etmezse bizden değildir. )