1452-) ... Âişe (radıyallahü anhâ)-dan: Şöyle demiştir : (sallallahü aleyhi ve sellem)-in bir gece (Şa-ban-ın onbeşinci gecesi) odamdan ayrıldığının farkına vardım. Hemen Onu aramaya çıktım. Baktım ki Bakıyy-dedir. Başını semâya kaldırmıştır. Bana: Âişe! Allah ve Resulünün sana zulüm etmelerinden mi korkmuş idin?) buyurdu. (radıyallahü anhâ) demiştir ki: Bende bu (korku ve kötü zan) yoktur. Lâkin senin bâzı hanımlarının yanına gittiğini zan ettim dedi. Bunun üzerine O buyurdu ki: Allahü teâlâ Şaban ayının onbeşinci gecesi dünyaya en yakın olan semâya (keyfiyeti bizce meçhul bir şekilde) iner. Ve (Beni) Kelb kabilesinin koyunlarının kılları sayısından daha çok günahları (veya günah sahiplerini) bağışlar. )