2038-) - “... Sebre (bin Ma-bed) (radıyallahü anh)’den; Şöyle demiştir: Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) ile beraber Veda hacci yolculuğuna çıktık. Sonra sahâbîler: Yâ Resûlallah! Bekârlık (kadınlardan uzak kalmak) bize cidden çetin geldi dediler. Efendimiz (sallallahü aleyhi ve sellem) : (Nikâhlanmasına engel bulunmayan) şu kadınlarla mut-a suretiyle evlenebilirsiniz) buyurdu. Bunun üzerine biz onların yanına vardık. Onlar ancak bizlere kendileri arasına belirli bir süre koyduğumuz takdirde bizlerle evlenmeyi kabul edebileceklerini belirttiler. Bunun üzerine sahâbîler bu durumu Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)-e anlattılar. Efendimiz (sallallahü aleyhi ve sellem) : aranıza belirli bir süre koyunuz. ) buyurdu. Sonra ben ve bir amcam oğlu çıkıp gittik. (Mehir olmaya elverişli mal olarak) amcam oğlunun beraberinde bir hırka vardı. Benim de yanımda bir hırka vardı. Onun hırkası benimkinden iyi idi. Ben de ondan daha gençtim. Nihayet bir kadının yanına vardık. (Ve evlenme teklifinde bulunduk. ) Kadın (benimle evlenmeyi tercih ederek) : Bir hırka diğer hırka gibidir dedi. Bunun üzerine ben (hırkamı mehir vererek) onunla evlendim. Ve o gece onun yanında durdum. Ertesi gün gittim. Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) Kabe-nin kapısı ile rüknü arasında ayakta şöyle buyuruyordu: insanlar! Ben gerçekten mut-a suretiyle evlenmek için sizlere izin vermiştim. Bilmiş olunuz ki: Şüphesiz Allahü teâlâ bunu kıyamet gününe kadar haram kıldı. Artık kimin yanında mut-a suretiyle evlendiği kadınlardan varsa derhal ona yol versin (salıversin) ve onlara mehir olarak verdiğinizden bir şeyi (geri) almayınız. )