2644-) - “... Âişe (radıyallahü anhâ)-dan; Şöyle demiştir: Mahzûm kabilesinden hırsızlık eden (Fâtıma isimli) kadının durumu Kureyş (kabilesin) i cidden üzdü ızdıraba soktu. Bunun üzerine bunlar: kadın (ın el kesme cezasının affı veya fidyeye çevirilmesi konusu) hakkında kim Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) ile konuşabilir diyorlardı. (Kendi aralarında böylece görüştükten sonra) dediler ki: Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)-in mahbûbu (sevdiği) Üsâme bin Zeyd (bin el-Hârise) (radıyallahü anhümâ)-dan başka kim bunu arz etmeye cesaret edebilir? (Sonra Kureyş konuyu Üsâme ile görüşüp aracı olmasını istediler. ) Üsâme de (kadının affı veya cezasının paraya çevirilmesi için) Resûl-i Ekrem (sallallahü aleyhi ve sellem) ile konuştu. Bunun üzerine Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) (Üsâme-ye) : Allah-ın (koyduğu) had (cezâ)lardan birisi (nin terkedilmesi) hakkında mı aracı oluyorsun?) diyerek onu kınadı. Sonra kalktı ve (halka) yüksek sesle hitabede bulunarak: insanlar! Sizden öncekiler — İsrail oğulları — şöyle davrandıkları için helak oldular: Bunlar kuvvetli adam aralarında hırsızlık ettiği zaman onu bırakırlardı da zayıf adam aralarında hırsızlık ettiği zaman onun aleyhinde had (ceza) uygularlardı. (Yani elini keserlerdi. ) Allah-a and olsun ki eğer Muhemmed-in kızı Fâtıma çalmış olsaydı şüphesiz ben o (kızım Fâtıma) nın elini keserdim ) buyurdu. şeyhi) Muhammed bin Rumh dediki: Ben el-Leys bin Sa-d-dan; Allah (Azze ve Celle) Resûl-i Ekrem (sallallahü aleyhi ve sellem)-in kızı Fâtıma-yı hırsızlık etmekten şüphesiz korumuştur sözünü söylerken işittim. Her müslüman da bunu söylemelidir. "