2886-) - “... Muâviye bin Câhime es-Selemî (radıyallahü anh) şöyle demiştir: Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)-in yanına gelerek: Yâ Resûlallah! Allah rızâsını ve âhiret mutluluğunu dileyerek seninle beraber cihâda cidden niyetlenmişimdir.(Yani cihâda çıkmama müsaade et) dedim. Resûl-i Ekrem (sallallahü aleyhi ve sellem) : (Bağışlanasın. Annen hayatta mıdır?) buyurdu. Ben: Evet dedim. Resûl-i Ekrem (sallallahü aleyhi ve sellem) : (Geriye dön de annene itâat iyilik et) buyurdu. Sonra ben Resûl-i Ekrem (sallallahü aleyhi ve sellem)’e diğer taraftan giderek: Yâ Resûlallah! Ben Allah-ın rızâsını ve âhiret mutluluğunu dileyerek seninle beraber cihâd etmeye cidden niyetlenmişimdir (yani cihâd-a çıkmama müsade et) dedim. Resûl-i Ekrem (sallallahü aleyhi ve sellem) : (Bağışlanasın. Annen hayatta mı?) diye sordu. Ben: Evet Yâ Resûlallah dedim. Resûl-i Ekrem (sallallahü aleyhi ve sellem) : (O halde sen annenin yanına geri dön ve ona itâat et) buyurdu. Sonra ben Resûl-i Ekrem (sallallahü aleyhi ve sellem)-in önüne çıkıp : Yâ Resûlallah! Ben Allah-ın rızâsını ve âhiret mutluluğunu dileyerek seninle beraber savaşa çıkmaya gerçekten niyetlendi idim demiş. Resûl-i Ekrem (sallallahü aleyhi ve sellem) ; (Vah sana vah sana. Annen hayatta mı?) diye sordu. Ben: Evet. Yâ Resûlallah dedim. Resûl-i Ekrem (sallallahü aleyhi ve sellem) : (Allah seni yarlığasın. Sen annenin ayağına sarıl. Çünkü cennet oradadır) buyurdu. ... Muâviye bin Câhime es-Selemî (radıyallahü anhümâ)-dar yapılan (diğer bir) rivâyete göre Câhime Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)’in yanına gitmiş ve bunun mislini anlatmıştır. Abdillah İbn-i Mâcete dedi ki: Bu Câhime Huneyn (savaşı) günü Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)-i ayıplayan Abbâs bin Mirdas es-Selemî-nin oğlu olan Câhime-dir. "