3674-) - “... Âişe (radıyallahü anhâ)’dan; Şöyle demiştir: Zürayk Yahûdilerinden Lebîd bin el-A-sam denilen bir Yahudi (bir kere) Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)-e sihir yaptı. Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) bâzı işlere gücü yetmediği halde yapabileceğini sanırdı. Âişe demiştir ki: Nihayet bir gün veya bir gece Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) (bu rahatsızlıktan kurtulmak için) Allah-a üç kez duâ ettikten sonra şöyle buyurdu: Âişe bilir misin? Allah benim duamı kabul etti. Şöyle ki: Bana iki adam geldi (Cebrail ve Mikâil). Bunlardan biri baş ucumda diğeri de ayak ucumda oturdu. Baş ucumdaki kişi ayak ucumdaki kişiye veya ayak ucumdaki kişi baş ucumdaki kişiye: Bu zâtın rahatsızlığı nedir? diye sordu. O da: Sihirlenmiştir diye cevab verdi. Soran zât: Kim O-na sihir yaptı? diye sordu. O da: Lebîd bin el-A-sam diye cevab verdi. Soran zât (bu kere) : Sihri hangi şeyde yaptı? diye sordu. O da: Bir tarak saç ve sakal tarantısı ve erkek hurmanın çiçek kapçığında yaptı diye cevab verdi. Soran zât: O sihir malzemesi nerededir? diye sordu. O da: Zi Ervân kuyusundadır dedi.) demiştir ki: Sonra Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) sahâbilerinden bir kaç zât ile beraber o kuyuya gitti. Oradan geldikten sonra: and olsun ki Yâ Âişe O kuyunun suyu tıpkı kına karıştırılan su gibi (kırmızı) ve kuyunun çevresindeki hurma ağaçları tıpkı şeytanların başları gibidir (yani ne suyunda ne ağaçlarında hayır var) ) buyurdu. demiştir ki; Ben: Yâ Resûlallah! Peki o sihir malzemesini (çıkarıp) yakmadın mı? dedim. Resül-i Ekrem (sallallahü aleyhi ve sellem) : (çıkarıp) yakmadım. Çünkü Allah bana şifâ verdi ve ben onu (çıkarıp) yakmakla sihir şerrinin halk arasında yayılmasından endişelendim) buyurdu. (Âişe demiştir ki: Sonra Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) -in emriyle o kuyu kapatıldı."