3684-) - “... Sehl bin Sa-d es-Sâidî (radıyallahü anhüma)-dan; Şöyle demiştir : kadın Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)-e bir bürde getirdi. (Sehl: Bürde nedir? diye —orada bulunanlara — sordu —da sözüne devamla — Bürdedir —yani ihram gibi dikişsizdir— diye sorusunu kendisi cevabladı. ) Bürdeyi getiren kadın : Resûlallah bu bürdeyi sana giydireyim diye kendi elimle dokudum dedi. Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) de bürdeyi aldı. Zâten kendisinin böyle bir bürdeye ihtiyacı vardı. Sonra Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) o bürdeyi izâr (yani belden aşağı vücûduna sarmış) olarak giyip (evden) yanımıza çıktı. Sonra falan oğlu falan (Sehl-in o gün ismini söylediği bir adam) gelerek: Resûlallah bu bürde ne güzeldir! Bunu bana giydir dedi. Resûl-i Ekrem (sallallahü aleyhi ve sellem) de: (Peki) buyurdu. Sonra eve girince bürdeyi dürüp o adama gönderdi. Orada hazır olan cemâat adama: sen iyi etmedin. Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)’e bu bürde ihtiyacı olarak giydirildi. Sonra sen kendisinin bir şey isteyen hiç bir kimseyi reddetmediğini bildiğin halde Ondan bürdeyi istedin dediler. Adam da (bu yadırgamaya karşılık) : ben bu bürdeyi giymek için istemedim. Ve lâkin (öldüğümde) kefenim olsun diye istedim dedi. demiştir ki: Sonra bu zâtın vefat ettiği gün hakikaten o bürde onun kefeni oldu. "