4259-)
- “... Sehl bin Sa-d es-Sâidî (radıyallahü anh)’den; Şöyle demiştir: kere Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)-in yanından (zengin) bir adam geçti. Bunun üzerine Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) (yanında bulunanlara) : (zengin) adam hakkında ne dersiniz?) buyurdu. Orada bulunanlar: adam hakkında senin görüşüne uygun söz söyleriz. (Dış görünüşe göre ve dünyalık açısından ise) şöyle söyleriz: Bu adam insanların en şereflilerindendir. Bu adam (bir kız kadın ile) evlenmek isterse evlenilmeye (bir şey için) şefaatçi (aracı) olursa şefaatçiliği (aracılığı) kabul edilmeye bir şey söylerse sözü dinlenmeye lâyık bir kimsedir dediler. Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) de sustu. Bu esnada (fakir olan) başka bir adam geçti. Bunun üzerine Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) : adam hakkında ne dersiniz?) diye sordu. Orada bulunanlar : Vallahi Yâ Resûlallah! Biz şöyle deriz: Bu adam müslümanların fakirlerindendir. Bu şuna layıktır! (Bir kız-kadın ile) evlenmeye talip olursa onunla evlenilmez (bir şey için) şefaatçi (aracı) olursa şefaatçiliği (aracılığı) kabul edilmez ve bir şey söylerse sözü dinlenmez dediler. Bunun üzerine Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) : (fakir) şüphesiz öbür (zengin) adam gibi dünya dolusu insanlardan hayırlıdır) buyurdu. "
Kaynak: Sünen-i İbn Mâce Zühd Kitabı
Konu: Fakirlerin Fazileti Yâni Allah Katında Üstünlükleri