4292-) ... Ömer bin el-Hattâb (radıyallahü anh)’den; Şöyle demiştir: Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)-in huzuruna (odasına) girdim. O bir hasır üstünde (uzanmış) idi. Ömer demiştir ki: Biraz sonra oturdum. Baktım ki O-nun üzerinde bir îzâr (belden aşağı bedeni örten elbise) var ve üzerinde ondan başka bir şey yok. Bir de gördüm ki hasır O-nun mübarek böğründe iyice iz yapmış. Odasının bir kenarında da bir sâ (ölçeği) kadar bir tutam arpa ve biraz karaz (deri tabaklamada kullanılan selem ağacı meyvesi) gözüme ilişti. Henüz tabaklanmamış bir deriyi de asılı gördüm. Bu vaziyet karşısında gözlerim yaşardı (ağladım). Bunun üzerine O: (Seni ağlatan nedir Ey Hattâbın oğlu?) buyurdu. Ben de: Ey Allah-ın Peygamberi! Nasıl ağlamıyayım? Şu hasır senin (mübarek) böğründe iyice iz yapmış şu hazânen (yani azık için ayırdığın köşe) de gördüğüm şeyden başka bir şey göremiyorum. Halbuki şu Kisrâ ve Kayser meyveler ile nehirler (nimetlerin) de bulunurlar. Sen ise Allah-ın peygamberi ve seçkin kulusun kilerciğin de işte budur dedim. Resûl-i Ekrem (sallallahü aleyhi ve sellem) : Hattâb-ın oğlu! Âhiretin bize dünyanın da onlara olmasına râzı olmaz mısın?) buyurdu. Ben: olurum dedim. "