4380-) - “... Hanzala el-Kâtib et-Temîmî el-Üseyyidî (radıyallahü anh)’den rivâyet edildiğine göre şöyle demiştir: Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)-in yanında bulunuyorduk. Bize cennet ve cehennemi öyle hatırlattı ki biz (cennet ve cehennemi) gözle görüyor gibi olduk. Sonra ben kalkıp ailemin ve çocuğumun yanına gittim ve (o hâli unutup) güldüm eğlendim. Hanzala dedi ki: Biraz sonra (kendimi toparlayıp Resül-i Ekrem (sallallahü aleyhi ve sellem)’in yanında iken) içinde olduğumuz hali hatırladım. Hemen (evden) çıktım ve Ebû Bekir (radıyallahü anh)-a rastladım . Ona: (içine düştüğüm gafleti anlatarak) münafık oldum münafık oldum dedim Ebû Bekir: Muhakkak biz onu (yani aile ferdlerimizle eğlenip gülme işini) işliyoruz dedi. Sonra Hanzala gidip bu hâli Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)’e anlattı. Bunun üzerine Resûl-i Ekrem (sallallahü aleyhi ve sellem) : Hanzala! (Benim yanımda olmadığınız zaman) benim yanımda olduğunuz gibi olsaydınız melekler yataklarınız üstünde (veya yollarınız üzerinde) sizlerle tokalaşacaktı. Yâ Hanzala! Bir saat şöyle bir saat böyle ) buyurdu. "