4395-) - “... (Abdullah) bin Mes-ûd (radıyallahü anh)-den; Şöyle demiştir: adam Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)’in yanına gelerek (helâl olamayan) bir kadından bir öpücük aldığını anlattı ve bu günahın keffâretini sormaya başladı. Resûl-i Ekrem (sallallahü aleyhi ve sellem) ise ona bir şey söylemedi. Sonra Allah (Azze ve Celle) : namazı gündüzün iki tarafında geceden de gündüze yakın saatlarda dosdoğru kıl. Şüphesiz iyilikler kötülükleri giderir. Bu iyi düşünüp öğütlenenler için bir nasihattir.) (Hûd 114) âyetini indirdi. Bunun üzerine adam: Resûlallah! Bu âyet(in hükmü) yalnız benim için midir? diye sordu. Resûl-i Ekrem (sallallahü aleyhi ve sellem) : âyet (in hükmü) benim ümmetimden onunla amel edenler için. (umûmi) dir ) buyurdu. "