1390-) Vâil b. Hucr (radıyallahü anh)’in babasından rivâyete göre şöyle demiştir: Hadramevt bölgesinden bir adamla Kinde’li bir adam Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’e geldiler. Hadremevtli adam dedi ki: Ey Allah’ın Rasûlü! Bu adam benim toprağımı elimden aldı bunun üzerine Kindeli dedi ki: O toprak benim mülkümdür bu toprakta onun hiçbir hakkı yoktur. üzerine Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) Hadremevtli adama o toprağın sana ait olduğunu gösterir bir şâhid bir belge var mıdır? dedi. Adam hayır dedi. O halde davacı olduğun bu kimseye sadece yemin verdirebilirsin başka yapılacak bir şey yok buyurunca; Adam: Bu adam yalancı birisidir neye yemin ettiğine aldırış etmez hiçbirşeyden sakınıp korunmaz dedi. Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’de bundan başka yapacağım bir şey yoktur buyurdular. diyor ki: Kindeli adam yemin etmek için minberin yanına doğru giderken arkasını dönünce Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem): “Eğer haksız yere senin malını elde etmek için yemin ederse Allah’ın huzuruna Allah kendisinden yüzçevirmiş olduğu halde varacaktır” buyurdular. (Ebû Dâvûd Akdıyye: 23; İbn Mâce Ahkâm: 7) Bu konuda Ömer İbn Abbâs Abdullah b. Amr ve Eş’as b. Kays’tan da hadis rivâyet edilmiştir. Vâil b. Hucr hadisi hasen sahihtir.