1901-) Hişâm b. Zeyd b. Enes (radıyallahü anh)’den rivâyete göre şöyle demiştir: Enes (radıyallahü anh)’den şöyle dediğini işittim: “Merruzzahran denilen yerde bir tavşanı ürküttük Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)’in ashabı onun arkasından koştular ben de ona yetişip yakaladım ve tavşanı Ebû Talha’ya getirdim. İnceltilmiş taştan yapılan bir bıçakla onu kesti bir budunu veya kalçasını benimle Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’e gönderdi. Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’de ondan yedi. Bunun üzerine ben yedi mi? dedim. Enes’te kabul etti ve yedi dedi.” (Buhârî Hibe: 4; Ebû Dâvûd Et’ıme: 26; Müslim Sayd: 9) Bu konuda Câbir Ammâr Muhammed b. Safvân’dan (ki Muhammed b. Sayfî de denilir) hadis rivâyet edilmiştir. hadis hasen sahihtir. adamlarının çoğunluğunun uygulaması bu hadise göre olup tavşan etinin yenmesinde bir sakınca görmezler. ilim adamları ise hayız gören bir hayvan olduğu için tavşan etinin yenmesini hoş görmezler.