2596-) Ebû Cuhayfe (radıyallahü anh)’den rivâyet edildiğine göre şöyle demiştir: Rasûlüllah Selman ile Ebû’d Derdâ arasında kardeşlik kurdu Selman Ebû’d Derdâ’yı ziyaret etti ve karısı Ümmü’d Derdâ’yı perişan bir durumda gördü Selman neden böylesin diye sordu. Kadın: kardeşin Ebû’d Derdâ’nın dünyadan hiçbir arzusu kalmamıştır diye cevap verdi. Kadın diyor ki: Ebû’d Derdâ gelince misafirine yemek hazırlayıp önüne koydu ve siz yiyiniz ben oruçluyum dedi. Selman: Sen yemedikçe ben de yemem dedi. Bu sefer o da yedi. Gece olunca Ebû’d Derdâ namaz için kalkmak istedi fakat Selman ona yat dedi o da yattı bir süre sonra yine kalkıp namaz kılmak istedi yine Selman ona yat dedi o da yattı. Sabah namazının vakti girince Selman ona şimdi kalk dedi. İkisi de kalkıp namazlarını kıldılar. Sonra Selman şöyle dedi: Kendinin kendinde hakkı vardır Rabbinin hakkı vardır misafirinin hakkı vardır ailenin hakkı vardır. Her hak sahibine hakkını ver. Sonradan Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’e gelerek durumu ona anlattılar da Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) Selman doğru söylemiş ve doğru yapmıştır dedi.” (Buhârî Savm: 50) Bu hadis sahihtir. Ebû’l Umeys’in ismi Utbe b. Abdullah’tır. Abdurrahman b. Abdullah el Mes’ûdî’nin kardeşidir.