3622-) Ümmü Seleme el Ensârîyye (radıyallahü anha)’dan rivâyete göre şöyle demiştir: Kadınlardan biri Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’e: Sana karşı gelmememiz gereken İslam’ın emri nedir? diye sordu. Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) de: Ölülere bağırıp çağırarak saç baş yırtarak ağlamayınız buyurdu. Bunun üzerine ben Ey Allah’ın Rasûlü! dedim; falanoğulları amcamın vefatı üzerine beni ağıtlarıyla yardıma koşarak bize yardım ettiler. Benim de onlara karşılık vermem gerekir dedim. Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) bana müsaade etmedi. Fakat ben defalarca kendisine müraacat ettim onlara karşılık vermeme izin verdi. Ben de ondan başka şu ana kadar hiç kimse üzerine sesli olarak ağlamadım. Oysa kadınlardan benden başka sesli olarak ağlamayan kadın kalmamıştır. (İbn Mâce Cenaiz: 27) Bu hadis hasendir. konuda Ümmü Atıyye (radıyallahü anha)’dan da hadis rivâyet edilmiştir. Abd b. Humeyd diyor ki: Ümmü Seleme el Ensârîyye Yezîd b. Seke’nin kızı Esma’dır.