4021-) Ebû Saîd el Hudrî (radıyallahü anh)’den rivâyete göre Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) minber üzerinde oturdu ve: Allah bir kulunu dünya nimetlerinden ona dilediğini vermekle kendi katındaki nimetler arasında serbest bıraktı da o kul Allah katındaki nimetleri seçti buyurdu. Bunun üzerine Ebû Bekir: “Ey Allah’ın Rasûlü! Anne ve babalarımızı sana feda ederiz.” Biz şaştık kaldık Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) bir kuldan bahsediyor O’da anamız babamız feda olsun diyor dediler. Ne var ki serbest bırakılan kimse Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’in kendisi idi. Bu konuyu en iyi bilen de Ebû Bekir idi. İnsanlardan arkadaşlığında ve malında bana en cömert davranan Ebû Bekir’dir. Dost edinmiş olsaydım Ebû Bekr’i dost edinirdim. Fakat İslam kardeşliğimiz vardır mescide Ebû Bekr’in penceresinden (küçük kapı) başka hiçbir kapı kalmasın. (Buhârî Salat: 27; Müslim Fedail: 17) Bu hadis hasen sahihtir.