4270-) Abdullah b. Mes’ûd (radıyallahü anh)’tan rivâyete göre Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) şöyle buyurmuştur: “Kimse ashabından hiçbiri için bana kötü bir şey ulaştırmasın. Çünkü ben onların arasına tüm kötülükler ve kırgınlıklardan kurtulmuş olarak çıkmayı severim.” Abdullah dedi ki: Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’e bir mal getirildi Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) o malı ashabı arasında taksim etti… Derken oturmakta olan iki adamın yanına vardım şöyle konuşmakta idiler: “Vallahi Muhammed yaptığı bu taksimde ne Allah’ın rızasını ne de ahiret yurdundaki Cenneti düşünerek yapmıştır bunu duyar duymaz şaşırdım Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)’e gelip durumu haber verdim Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’in yüzü öfkesinden kızardı ve beni kendi hâlime bırak dedi. Mûsâ’ya bundan fazla eziyet edildi ve o bütün o eziyetlere katlanmıştı.” (Ebû Dâvûd Edeb: 27) Bu hadis bu şekliyle garibtir. Hadisin senedine bir adam ilave edilmiştir.