Hocam “Tevbe Hastanesi” serinizi izlerken size yazmak istedim. Ben yirmi altı yaşındayım. Beklediğim biri vardı Allah ondan razı olsun haram olduğu için bazı zamanlar iki yıl dahi görmediğim oldu. Konuştuk ve evlilik için adım atmaya karar verdik. Ailesine söyledi ailesi de haber gönderdi tanışmaya gelmek için fakat babam izin vermiyor. Benden büyük ablam var ve evlenmeyi düşünmüyor. O evlenmeden küçüğü vermem diyor ve dinde böyle bir şey yok diyor. Yanlış yaptığını anneme söylüyorum fakat babam kimseyi dinlemiyor ve inat etmiş durumda. Ailem de konuşmaya çekiniyor babamdan alacakları tepkiden dolayı. Benim ne yapmam lazım hocam dinlemiyor ama ben de harama düşmekten korkuyorum. Allah sizden razı olsun Rabbim ömrünüzü bereketli etsin. Dualarımız sizinle. 

Anlattığın gibi bir durumda baban haksızdır. Böyle bir kararında babana itaat etmen gerekmez. Onu yok kabul etmen de uygun düşmez. Buna göre şöyle bir uygulama yapmanı tavsiye edebiliriz: 

1. Yaşadığın yörede kızların evlilik yaşı için normal bir yaşta isen bu işi başlat. Mesela on dokuz yaşı genelde henüz erken gibi görülüyor. Baban bu durumda haklı sayılabilir. Yirmi beş civarı ise baban haksızdır.
2. Evlenmen biyolojik olarak gerekli duruma geldi mi yani artık zihnini ve aklını meşgul ediyor mu? Bu kararı duygusal olarak değil akılla ver.
3. Ailenizden dede ve amca dayı gibilerle durumu istişare et onlar sana haklısın kızım diyorlar mı? Tek kalmamaya çalış.
4. Eş adayına babanla sorun yaşanabileceğini bildir. Bunu kaldırıp kaldıramayacağını öğren seni yolda bırakmasın.
5. Annene ve babana artık evlenmek için yasal haklarını kullanabileceğini açık bir dille söyle.
6. Hiçbir şekilde geri adım atmazlarsa eş adayınla size en yakın müftülüğe git ve nikâh kıydır evlen. Vebale girmezsin.
7. Bunları yapmaya cesaretin gelmiyorsa senin evlilik vaktin henüz gelmemiş demektir biraz daha sabret.